การไปเที่ยวป่าควรจะต้องมีการเตรียมตัวล่วงหน้า และศึกษาว่าจะไปอย่างไร สถานที่จะไปกันดารหรือสุขสบายแค่ไหน จะต้อง
เดินป่าหรือไม่ ไกลแค่ไหน
๑. ต้องมีเจ้าหน้าที่เดินป่านำทางเป็นกลุ่ม กลุ่มละไม่เกิน ๑๐ - ๑๕ คน ในกลุ่มย่อยควรมีนกหวีด เข็มทิศ หรือปัจจุบันมี GPS นำทาง
๒. เครื่องแต่งกายเหมาะสมตามฤดูกาล ทะมัดทะแมง เสื้อและกางขายาวพอดีไม่สั้นเกินไปเพราะอาจโดนหญ้าบาด หลีกเลี่ยงกางเกง
ที่ยาวเกินไปจนเกี่ยวก้อยร้อยเอาดอกหญ้าหรือสัตว์เล็กติดตามชายขอบหรือรอยพับเข้ามาด้วย
๓. รองเท้าหุ้มส้น ทะมัดทะแมงแบบเดินป่า ควรซ้อมใส่ให้ชินก่อนการเดินทาง เพราะหากไม่ลองใช้ก่อน เมื่อถึงเวลาใช้จริงอาจกัดเท้า
ได้ วิธีแก้บริเวณที่มีรองเท้ากัดให้ใช้ครีมบำรุงผิวชะโลมตรงบริเวณที่รองเท้ากัดแล้วนำถุงเท้าเก่ามาอัดแน่นในรองเท้า เน้นให้แน่นตรง
ที่มีปัญหา ทิ้งค้างคืนไว้สัก ๑ - ๒ คืน เมื่อถึงเวลาก่อนใส่ ควรชะโลกด้วยครีมบำรุงผิวอีกครั้งแล้วปิดพลาสเตอร์กันรองเท้ากันตรงบริเวณ
นั้น
๔. เสื้อเดินป่าที่มีกระเป๋าหลายใบ มีที่ใส่อุปกรณ์จำเป็นในการเดินป่าชุดเล็ก ๆ ประจำตัว เช่น กระติกหรือน้ำขวด ยาหยอดตาขวดเล็ก
(กรณีที่มีเศษผงหรือใยแมงมุมเข้าตา) พลาสเตอร์ขี้ผึ้งทากันแมลง ผ้าเช็ดหน้าขนหนูเช็ดซับเหงื่อ ลูกอมเปรี้ยวช่วยเพิ่มความสดชื่น
๕. การเดินป่าในฤดูฝนควรมีเสื้อกันฝนแบบเบาบางเตรียมไว้ ในบริเวณที่มีทากควรสวมถุงเท้าผ้ากันทากสีอ่อน ฉีดยากันยุงหรือยากัน
ทากให้ทั่วบริเวณภายนอกร่างกายแลเสื้อผ้า
๖. อย่าเดินแตกกลลุ่มไปจากเพื่อน อาจหลงทางได้ โทรศัพท์สื่อสารก็อาจไม่มีสัญญาณ เมื่อถึงทางแยกที่มองไม่เห็นเจ้าหน้าที่นำทาง
หากไม่แน่ใจว่าไปทางใด ควรส่งเสียยงตะโกนหรือเป่านกหวีดสื่อสารกันให้ได้ยินทิศทางของเสียง
๗. ปฏิบัติตามคำเตือนอย่างเคร่งครัด เพราะความผิดของท่านที่ไม่ปฏิบัติตามคำเตือน นอกจากท่านจะต้องเดือดร้อนจนได้รับอันตราย
แล้ว เพื่อนร่วมทางยังต้องวุ่นวายและเสียเวลาไปกับท่านด้วย
๘. การเดินป่าระบยะทางไกลอาจต้องเตรียมร่างกายให้พร้อมก่อนออกเดินทาง เช่น ฝึกขึ้นลงบันไดหนีไฟตามตึกใหญ่ให้คล่อง หรือฝึกเดินทางไกลในบริเวณหมูบ้านตนเอง ผู้ปกครองควรแจ้งหัวหน้าทัวร์ว่าบุตรหลานของท่านมีปัญหาอะไรบ้าง เช่น บางคนมีปัญหา
เลือดกำเดาออกเวลาร้อนจัดควรเตรียมน้ำแข็งและอุปกรณ์แก้ไขให้พร้อม บางคนเป็นลมเวลาเห็นเลือด บางคนช็อกเวลาขาดน้ำตาล
เพียงเท่านี้ท่านและเพื่อนร่วมทีมก็จะได้ท่องเที่ยวอย่างมีความสุข
|
